Undisclosure Series - จบ
อเล็กซิสถูกตัดสินว่าเป็นอาชญากรเพียงเพราะเธอมีพรสวรรค์เด่นกว่าคนทั่วไป เธอจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อถูกส่งตัวมายังสถานบำบัดสุดแสนพิลึก ไม่มีใครรู้ว่ามีสิ่งใดกำลังรออยู่
ผู้เข้าชมรวม
17,228
ผู้เข้าชมเดือนนี้
27
ผู้เข้าชมรวม
science scifi-fantasy ไซไฟแฟนตาซี ผจญภัย โลกอนาคต Apocalyptic Future ความเชื่อ Romantic Romance โรแมนติก survival Thriller รักแฟนตาซี Youngadult
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หลายร้อยปีหลังจากผ่านยุคที่มนุษย์เอาชนะหายนะสภาพแวดล้อมและหลังจากที่ได้สร้างอารยธรรมและฟื้นฟูธรรมชาติขึ้นมาใหม่ ประชากรโลกรวมตัวกันกลายเป็นชนชาติเดียว “สหพันธรัฐนิวโฮป” คือความเป็นหนึ่งเดียวของชาวโลก มีรัฐบาลเพียงคณะเดียว ปกครองด้วยการยึดมั่นในหลักเสรีภาพ สันติสุข และความเท่าเทียมกัน
มนุษยชาติเป็นได้ทั้งผู้สร้างและผู้ทำลาย เป็นวัฏจักรวนไปเช่นนี้เรื่อยมา ผู้คนเชื่อมั่นในความเชื่อที่ว่าจะได้เห็นโลกที่พวกเขาอยากให้มันเป็น แต่เมื่อกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกลับได้รับพรสวรรค์พิเศษ พรสวรรค์ที่ว่ากลับกลายเป็นคำสาป เมื่อไม่สามารถหาที่มาของความสามารถพิเศษเหล่านี้ รัฐบาลจึงแบ่งแยกคนกลุ่มนี้ออกจากความเป็นมนุษย์ปกติ เคสเอชโอวัน คือชื่อที่ทางการใช้เรียกความสามารถของคนกลุ่มนี้ รวมทั้ง “กลุ่มเสี่ยง” ได้นำมาใช้แทนตัวผู้ที่มีความสามารถ ภายใต้พระราชบัญญัติปี 2966 กลุ่มเสี่ยงและกลุ่มต้องสงสัย (ผู้ที่มีแนวโน้มจะเป็นกลุ่มเสี่ยง)จะถูกตัดสินว่าเป็นอาชญากร และอาชญากรเหล่านี้ต้องได้รับการรักษาเฉพาะทางจากทางการ
ซานโบซ่าเป็นเมืองเล็กๆที่ตั้งอยู่ในรัฐอิดริน่า อเล็กซิส เดวิส เด็กสาวที่อนาคตกำลังรุ่งโรจน์ ถูกจับและตัดสินในข้อหาเป็นกลุ่มต้องสงสัยว่าจะเป็นกลุ่มเสี่ยง เธอถูกส่งตัวไปยังโปรแกรมบำบัดพร้อมกับเพื่อนที่ถูกตัดสินในข้อหาเดียวกัน ที่นั่น พวกเขาถูกขังอยู่ในดินแดนที่คล้ายสวรรค์ในโลกอนาคตรวมกับคนที่ถูกจับกุมอื่นๆ ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า ทางการจะใช้วิธีใดมารักษาพวกเขา ทุกคนต่างมีข้อสงสัยมากมาย อเล็กซิสเริ่มที่จะตั้งคำถามกับตัวเอง
เกิดอะไรขึ้นในช่วงหายนะของมนุษยชาติและหลังจากมนุษย์ก้าวผ่านมันไปได้กันแน่
จุดประสงค์ของรัฐบาลคืออะไร จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา
ไม่มีใครตอบคำถามเธอได้ อเล็กซิสต้องหาคำตอบนั้นด้วยตัวเอง
***รายละเอียดการขายแพค อ่านเพิ่มเติมที่หน้า พูดคุยกับคนเขียนค่ะ
เนื้อหา ข้อความ และรูปภาพล้วนมีลิขสิทธิ์ของนักเขียนนะคะ
หากชอบงานเขียน สามารถกดไลก์เพจFacebookได้นะคะ ถือว่าเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วย เพจ JesJournal ขอบคุณค่า
**นิยาย ภาพ เนื้อหา ทุกอย่างเป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน ห้ามนำไปดัดแปลง ตัดต่อ คัดลอก แอบอ้าง สวมอ้าง หรือแสวงหาผลประโยชน์ไม่ว่าจะรูปแบบใด ๆ โดยมิได้ขออนุญาต**
ผลงานอื่นๆ ของ Jes ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Jes
"ความลงตัวของคำว่า "พล็อตดี" กับ "ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี""
(แจ้งลบ)ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในกา ... อ่านเพิ่มเติม
ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในการถ่ายทอดอารมณ์ส่งต่อให้คนอ่านให้รู้สึกได้ ชอบในเกือบทุก ๆ สิ่งในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นพล็อต ตัวละคร ความอบอุ่นภายในครอบครัว และ hint เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขียนไปแล้วแอบเอ่ยถึงในทีหลังแบบเนียน ๆ ส่วนที่ชอบที่สุดในเรื่องคือ "การแสดงน้อย แต่ลึก" ที่ไม่ต้องพยายามเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียเตอร์ แค่เล่าเรื่องง่าย ๆ อาศัยอุปกรณ์รอบข้าง เก็บรายละเอียดเล็ก ๆ และอะไรธรรมดา ๆ ที่เคยกล่าวไว้แล้ว แต่มันกลับ "ฉึก" ได้ เก่งนะ มันเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เวลาอ่านจากมือถือแล้วจะไม่เลื่อนดูแถบ scroll ด้านข้างเลย ว่าจะจบตอนแล้วหรือยัง การเล่าเรื่องค่อนข้างไหลลื่น จุดหงุดหงิดก็มีเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นหลุด pov ประโยคสนทนาเหมือนการบรรยาย ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาติไปบ้าง หรือบางฉากที่เขียนได้ไม่สุด แต่... มันเล็กน้อยเกินกว่าจะตัดแต้มได้ แนะนำครับ... เรื่องนี้ ควรไปได้ไกลกว่านี้ อ่านน้อยลง
สมจ๊อด | 15 พ.ย. 60
6
0
"ความลงตัวของคำว่า "พล็อตดี" กับ "ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี""
(แจ้งลบ)ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในกา ... อ่านเพิ่มเติม
ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในการถ่ายทอดอารมณ์ส่งต่อให้คนอ่านให้รู้สึกได้ ชอบในเกือบทุก ๆ สิ่งในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นพล็อต ตัวละคร ความอบอุ่นภายในครอบครัว และ hint เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขียนไปแล้วแอบเอ่ยถึงในทีหลังแบบเนียน ๆ ส่วนที่ชอบที่สุดในเรื่องคือ "การแสดงน้อย แต่ลึก" ที่ไม่ต้องพยายามเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียเตอร์ แค่เล่าเรื่องง่าย ๆ อาศัยอุปกรณ์รอบข้าง เก็บรายละเอียดเล็ก ๆ และอะไรธรรมดา ๆ ที่เคยกล่าวไว้แล้ว แต่มันกลับ "ฉึก" ได้ เก่งนะ มันเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เวลาอ่านจากมือถือแล้วจะไม่เลื่อนดูแถบ scroll ด้านข้างเลย ว่าจะจบตอนแล้วหรือยัง การเล่าเรื่องค่อนข้างไหลลื่น จุดหงุดหงิดก็มีเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นหลุด pov ประโยคสนทนาเหมือนการบรรยาย ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาติไปบ้าง หรือบางฉากที่เขียนได้ไม่สุด แต่... มันเล็กน้อยเกินกว่าจะตัดแต้มได้ แนะนำครับ... เรื่องนี้ ควรไปได้ไกลกว่านี้ อ่านน้อยลง
สมจ๊อด | 15 พ.ย. 60
6
0
ความคิดเห็น