Undisclosure Series - จบ - นิยาย Undisclosure Series - จบ : Dek-D.com - Writer
×

    Undisclosure Series - จบ

    อเล็กซิสถูกตัดสินว่าเป็นอาชญากรเพียงเพราะเธอมีพรสวรรค์เด่นกว่าคนทั่วไป เธอจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อถูกส่งตัวมายังสถานบำบัดสุดแสนพิลึก ไม่มีใครรู้ว่ามีสิ่งใดกำลังรออยู่

    ผู้เข้าชมรวม

    17,228

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    27

    ผู้เข้าชมรวม


    17.22K

    ความคิดเห็น


    956

    คนติดตาม


    493
    จำนวนตอน :  157 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  16 ก.ย. 67 / 21:43 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    หลายร้อยปีหลังจากผ่านยุคที่มนุษย์เอาชนะหายนะสภาพแวดล้อมและหลังจากที่ได้สร้างอารยธรรมและฟื้นฟูธรรมชาติขึ้นมาใหม่ ประชากรโลกรวมตัวกันกลายเป็นชนชาติเดียว สหพันธรัฐนิวโฮปคือความเป็นหนึ่งเดียวของชาวโลก มีรัฐบาลเพียงคณะเดียว ปกครองด้วยการยึดมั่นในหลักเสรีภาพ สันติสุข และความเท่าเทียมกัน

    มนุษยชาติเป็นได้ทั้งผู้สร้างและผู้ทำลาย เป็นวัฏจักรวนไปเช่นนี้เรื่อยมา ผู้คนเชื่อมั่นในความเชื่อที่ว่าจะได้เห็นโลกที่พวกเขาอยากให้มันเป็น แต่เมื่อกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกลับได้รับพรสวรรค์พิเศษ พรสวรรค์ที่ว่ากลับกลายเป็นคำสาป เมื่อไม่สามารถหาที่มาของความสามารถพิเศษเหล่านี้ รัฐบาลจึงแบ่งแยกคนกลุ่มนี้ออกจากความเป็นมนุษย์ปกติ เคสเอชโอวัน คือชื่อที่ทางการใช้เรียกความสามารถของคนกลุ่มนี้ รวมทั้ง กลุ่มเสี่ยง ได้นำมาใช้แทนตัวผู้ที่มีความสามารถ ภายใต้พระราชบัญญัติปี 2966 กลุ่มเสี่ยงและกลุ่มต้องสงสัย (ผู้ที่มีแนวโน้มจะเป็นกลุ่มเสี่ยง)จะถูกตัดสินว่าเป็นอาชญากร และอาชญากรเหล่านี้ต้องได้รับการรักษาเฉพาะทางจากทางการ

    ซานโบซ่าเป็นเมืองเล็กๆที่ตั้งอยู่ในรัฐอิดริน่า อเล็กซิส เดวิส เด็กสาวที่อนาคตกำลังรุ่งโรจน์ ถูกจับและตัดสินในข้อหาเป็นกลุ่มต้องสงสัยว่าจะเป็นกลุ่มเสี่ยง เธอถูกส่งตัวไปยังโปรแกรมบำบัดพร้อมกับเพื่อนที่ถูกตัดสินในข้อหาเดียวกัน ที่นั่น พวกเขาถูกขังอยู่ในดินแดนที่คล้ายสวรรค์ในโลกอนาคตรวมกับคนที่ถูกจับกุมอื่นๆ ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า ทางการจะใช้วิธีใดมารักษาพวกเขา ทุกคนต่างมีข้อสงสัยมากมาย อเล็กซิสเริ่มที่จะตั้งคำถามกับตัวเอง

    เกิดอะไรขึ้นในช่วงหายนะของมนุษยชาติและหลังจากมนุษย์ก้าวผ่านมันไปได้กันแน่

     

    จุดประสงค์ของรัฐบาลคืออะไร จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา

     

    ไม่มีใครตอบคำถามเธอได้ อเล็กซิสต้องหาคำตอบนั้นด้วยตัวเอง

     

    ***รายละเอียดการขายแพค อ่านเพิ่มเติมที่หน้า พูดคุยกับคนเขียนค่ะ

    เนื้อหา ข้อความ และรูปภาพล้วนมีลิขสิทธิ์ของนักเขียนนะคะ


    หากชอบงานเขียน สามารถกดไลก์เพจFacebookได้นะคะ ถือว่าเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วย เพจ JesJournal ขอบคุณค่า


     **นิยาย ภาพ เนื้อหา ทุกอย่างเป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน ห้ามนำไปดัดแปลง ตัดต่อ คัดลอก แอบอ้าง สวมอ้าง หรือแสวงหาผลประโยชน์ไม่ว่าจะรูปแบบใด ๆ โดยมิได้ขออนุญาต**



                                       

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ความลงตัวของคำว่า "พล็อตดี" กับ "ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี""

    (แจ้งลบ)

    ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในกา ... อ่านเพิ่มเติม

    ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในการถ่ายทอดอารมณ์ส่งต่อให้คนอ่านให้รู้สึกได้ ชอบในเกือบทุก ๆ สิ่งในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นพล็อต ตัวละคร ความอบอุ่นภายในครอบครัว และ hint เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขียนไปแล้วแอบเอ่ยถึงในทีหลังแบบเนียน ๆ ส่วนที่ชอบที่สุดในเรื่องคือ "การแสดงน้อย แต่ลึก" ที่ไม่ต้องพยายามเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียเตอร์ แค่เล่าเรื่องง่าย ๆ อาศัยอุปกรณ์รอบข้าง เก็บรายละเอียดเล็ก ๆ และอะไรธรรมดา ๆ ที่เคยกล่าวไว้แล้ว แต่มันกลับ "ฉึก" ได้ เก่งนะ มันเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เวลาอ่านจากมือถือแล้วจะไม่เลื่อนดูแถบ scroll ด้านข้างเลย ว่าจะจบตอนแล้วหรือยัง การเล่าเรื่องค่อนข้างไหลลื่น จุดหงุดหงิดก็มีเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นหลุด pov ประโยคสนทนาเหมือนการบรรยาย ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาติไปบ้าง หรือบางฉากที่เขียนได้ไม่สุด แต่... มันเล็กน้อยเกินกว่าจะตัดแต้มได้ แนะนำครับ... เรื่องนี้ ควรไปได้ไกลกว่านี้   อ่านน้อยลง

    สมจ๊อด | 15 พ.ย. 60

    • 6

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "ความลงตัวของคำว่า "พล็อตดี" กับ "ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี""

    (แจ้งลบ)

    ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในกา ... อ่านเพิ่มเติม

    ไม่เคยให้เรื่องไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยอมให้เรื่องนี้ ก่อนอ่าน สบประมาทเรื่องนี้ไว้ (ในใจ) พอควร ว่าจะไหวเร้อ อ่านบทแรก ๆ ไปก็พยักหน้าปรือตาว่า อื้อ ก็ดี สุดท้าย พออ่านถึงตอนล่าสุด... อีผู้ชายคนนี้อินจนน้ำตาซึมจ้า คือมันเซอร์ไพรส์สุด ๆ เขียนได้ฉลาด หากนิยายเรื่องนี้เป็นคน คงต้องเรียกว่า มีทั้งไอคิว และอีคิวสูง เพราะมันฉลาดในการเล่าเรื่อง และฉลาดในการถ่ายทอดอารมณ์ส่งต่อให้คนอ่านให้รู้สึกได้ ชอบในเกือบทุก ๆ สิ่งในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นพล็อต ตัวละคร ความอบอุ่นภายในครอบครัว และ hint เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขียนไปแล้วแอบเอ่ยถึงในทีหลังแบบเนียน ๆ ส่วนที่ชอบที่สุดในเรื่องคือ "การแสดงน้อย แต่ลึก" ที่ไม่ต้องพยายามเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียเตอร์ แค่เล่าเรื่องง่าย ๆ อาศัยอุปกรณ์รอบข้าง เก็บรายละเอียดเล็ก ๆ และอะไรธรรมดา ๆ ที่เคยกล่าวไว้แล้ว แต่มันกลับ "ฉึก" ได้ เก่งนะ มันเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เวลาอ่านจากมือถือแล้วจะไม่เลื่อนดูแถบ scroll ด้านข้างเลย ว่าจะจบตอนแล้วหรือยัง การเล่าเรื่องค่อนข้างไหลลื่น จุดหงุดหงิดก็มีเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นหลุด pov ประโยคสนทนาเหมือนการบรรยาย ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาติไปบ้าง หรือบางฉากที่เขียนได้ไม่สุด แต่... มันเล็กน้อยเกินกว่าจะตัดแต้มได้ แนะนำครับ... เรื่องนี้ ควรไปได้ไกลกว่านี้   อ่านน้อยลง

    สมจ๊อด | 15 พ.ย. 60

    • 6

    • 0

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น